Estes son les novedaes discográfiques, les novedaes de la mio coleición personal de música.
La primera si que lo ye con toles de la llei porque el discu Tutu Studiu 07 ta acabante de salir al mercáu dende L'Aguañaz/Ámbitu (que tamién presenten agora el discu de Dulcámara y el de Blima). Esti discu, de Sergio Rodríguez, presenta una fusión de la música elletrónica y la folk que nun ye mui frecuente per estes llatitúes y amuesa la capacidá de Sergio remanando l'estudiu de grabación como un instrumentu más. Yo nun soi mui fan d'esta mena de fusiones (nun soi fan d'AfroCelt Sound System, Peat Bog Faeries...) pero reconozo que ye un discu interesante y nun resulta mui machacón.
Los otros dos son menos novedá, ún yá lleva más d'un añu nel mercáu (diba poner nes tiendes, pero yá nun esisten), pero aproveché'l pasu per Avilés de los hermanos Tickell pa mercalos. El primeru y más nuevu ye Instrumental de la Kathryn Tickell Band y l'otru ye Strange but True, que ye del 2006 y onde alcontramos a Kathryn acompañada esta vuelta con dellos collacios de los que foi faciendo a lo llargo de la so carrera (Rory Campbell, Anxo Lorenzo, Catriona MacDonald, Folkestra, Pipelines...). Instrumental ye la imaxe más clásica de la gaitera y lo más asemeyáu a lo que pue ser ún de los sos conciertos, Strange but True ye un trabayu más personal onde los planteamientos son un puquitín más arriesgaos. Y nos dos discos hai una píldora de música d'Asturies y Galicia, n'Instrumental alcontramos la Muñeira d'Antón de Xuacu y en Strange but True ta la gaita d'Anxo Lorenzo nel corte tituláu Splish Splash.
La primera si que lo ye con toles de la llei porque el discu Tutu Studiu 07 ta acabante de salir al mercáu dende L'Aguañaz/Ámbitu (que tamién presenten agora el discu de Dulcámara y el de Blima). Esti discu, de Sergio Rodríguez, presenta una fusión de la música elletrónica y la folk que nun ye mui frecuente per estes llatitúes y amuesa la capacidá de Sergio remanando l'estudiu de grabación como un instrumentu más. Yo nun soi mui fan d'esta mena de fusiones (nun soi fan d'AfroCelt Sound System, Peat Bog Faeries...) pero reconozo que ye un discu interesante y nun resulta mui machacón.
Los otros dos son menos novedá, ún yá lleva más d'un añu nel mercáu (diba poner nes tiendes, pero yá nun esisten), pero aproveché'l pasu per Avilés de los hermanos Tickell pa mercalos. El primeru y más nuevu ye Instrumental de la Kathryn Tickell Band y l'otru ye Strange but True, que ye del 2006 y onde alcontramos a Kathryn acompañada esta vuelta con dellos collacios de los que foi faciendo a lo llargo de la so carrera (Rory Campbell, Anxo Lorenzo, Catriona MacDonald, Folkestra, Pipelines...). Instrumental ye la imaxe más clásica de la gaitera y lo más asemeyáu a lo que pue ser ún de los sos conciertos, Strange but True ye un trabayu más personal onde los planteamientos son un puquitín más arriesgaos. Y nos dos discos hai una píldora de música d'Asturies y Galicia, n'Instrumental alcontramos la Muñeira d'Antón de Xuacu y en Strange but True ta la gaita d'Anxo Lorenzo nel corte tituláu Splish Splash.
No hay comentarios:
Publicar un comentario